گردن شلاقی - An Overview

گردن شلاقی - An Overview

Blog Article

هر چه شدت ضربه وارد شده بیشتر باشد، بخش‌های بیشتری از بدن غیر قابل کنترل می‌شوند.

برای افرادی ک ضایع نخایی هستند که خیلی سوزش و درد دارن چ دارویی خوبه؟

به هر کسی که پس از تصادف با وسیله نقلیه موتوری علائمی جسمی را تجربه می کند توصیه می شود که برای معاینه به پزشک مراجعه نماید.

این نوع آسیب نخاعی باعث از دست دادن حس و حرکت در ناحیه تنه یا اندام‌های تحتانی می‌شود. این نوع عارضه در اثر وارد شدن ضربه به نخاع در ناحیه سینه، کمر و خاجی به وجود می‌آید.

مشکلات حافظه و/یا تمرکز. ممکن است پس از آسیب شلاقی گردن، علائم شناختی – به عنوان مثال مشکل در حافظه یا تمرکز – در فرد به وجود آیند. گاهی اوقات این علائم بلافاصله پس از آسیب شروع می شوند، یا ممکن است تا چند ساعت یا چند روز بعد هم ظاهر نشوند.

حفظ وضعیت بدنی خوب، اجتناب از حرکات ناگهانی، تمرین عادات رانندگی ایمن و فعال ماندن برای تقویت عضلات گردن، همگی می توانند به پیشگیری از آسیب های گردن کمک کنند.

خانه  /  مجله سلامت پی جو  /  علت و عوامل، علائم و درمان صدمه شلاقی گردن چیست؟

طب سوزنی اگر توسط متخصص طب سوزنی دارای صلاحیت انجام شود، درمانی بی خطر است و درد کمی دارد یا حتی ندارد.

درد شانه و/یا قسمت فوقانی پشت. اگر بافت های نرم گردن، مانند ماهیچه ها یا رباط ها، در حین آسیب شلاقی گردن دچار پارگی یا کشیدگی شوند، گاهی اوقات درد ناشی از آن می تواند به سایر بافت های نرم website در قسمت فوقانی کمر و شانه ها نیز ارجاع داده شود.

ورزش و انجام حرکات کششی در قسمت بافت‌های نرم در گردن به بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات گردن کمک می‌کنند. به طور کلی ورزش گردن دارای مزایای زیر می‌باشد:

گردن درد شایع ترین علامت آسیب شلاقی گردن است که می تواند از درد خفیف تا سوزن سوزن شدن و حتی تا دردهای شدید متغیر باشد. علائم دیگر می تواند شامل گرفتگی گردن یا کاهش دامنه حرکتی، بی ثباتی گردن، درد شانه و/یا قسمت فوقانی پشت یا سردرد باشد.

ضایعه نخاعی دارای سطوح مختلفی است و یکی از عارضه هایی است که در صورت بروز آسیب دیدگی در ناحیه ستون فقرات ایجاد می‌شود. با توجه به محل بروز آسیب دیدگی و شدت آسیب نخاعی روش‌های درمانی متفاوتی در نظر گرفته می‌شود.

کمک به داشتن خواب راحت در مسافت‌های طولانی رانندگی و مسافرت

پس از اتمام معاینه فیزیکی، پزشک معمولاً اطلاعات کافی برای شروع تدوین برنامه درمانی دارد یا اینکه حداقل می داند از کدام آزمایش (های) تشخیصی در مرحله بعدی استفاده کند.